NEEEEE, AAAAANNNN. Aardje kon de aanbik niet lang verdragen. Verstijfd van afgrijzen klemde hij zich vast aan de pan en keek hij weer voor zich.

Zich nog steeds vastklemmend aan de panrand keek Aardje voorzichtig om. De tranen sprongen in zijn ogen van wat hij toen zag.

Maar gelukkig. Er was niets aan de hand. An had slechts een nieuw kapsel uitgekozen uit Viva’s lentekapselthemanummer.

Aardje sprong bovenop haar en hield haar goed vast om nooit meer los te laten. Hij kon zijn geluk niet op. Met kort haar was ze nog even leuk. Ze knuffelden dat het een aard had.

Dat geknuffel bleef niet zonder gevolgen. Een tijdje later werd een dochter geboren. Echt een kind van hun beiden. Duidelijk de trekken van pa en de krulletjes van ma.

Moraal: ga nooit andijviestamppot eten bij een verhalenverteller, het duurt uren eer je wat te eten krijgt.